Jak wygląda sesja terapii?

Sesje psychoterapii mają charakter rozmowy pomiędzy pacjentem i terapeutą. Odbywają się zawsze w ustalonym dniu o określonej dokładnie godzinie. Ich przebieg może się różnić w zależności od zakładanych celów terapeutycznych.

Z kozetką czy bez?

Na sesjach pacjent przeważnie siada naprzeciwko psychoterapeuty.

Terapeuta milczący czy aktywny?

Przestrzeń może być wypełniona aktywnością terapeuty (częste dopytywanie, udzielanie informacji, psychoedukacja). Taka terapia ma charakter wsparciowy – redukuje lęk, obniża napięcie i wspomaga adaptacyjne możliwości pacjenta.

Jeśli celem psychoterapii jest trwała zmiana zachowania lub struktury osobowości, psychoterapeuta stosuje wglądową lub ekspresyjną formę terapii. Bierze przy tym pod uwagę możliwości psychiczne i motywację pacjenta. Terapia skupia się wówczas na analizie nieświadomych mechanizmów funkcjonowania. Jest to możliwe tylko w warunkach mniejszej aktywności terapeuty (przez określony czas terapeuta może pozostawać wycofany, milczeć).

Problematyka, z jaką zgłasza się pacjent wpływa na wybór formy pracy terapeutycznej. Zgodnie z założeniami podejścia psychodynamicznego, psychoterapeuta pozostaje elastyczny i dostosowuje swoją aktywność do pacjenta.

O czym powinien mówić pacjent?

Nie istnieje pożądany wzorzec funkcjonowania pacjenta na sesjach. Psychoterapeuta zachęca przede wszystkim do swobodnej ekspresji myśli, uczuć, do dzielenia się luźnymi skojarzeniami, fantazjami, a także marzeniami sennymi. Poruszane treści mogą się wiązać z osobą terapeuty, z tym, co pacjent przeżywa”tu i teraz” lub dotyczyć różnych zgłaszanych problemów.