Terapia par
Terapia par jest skierowana do osób będących w intymnych związkach, bez względu na stan cywilny. Z pomocy mogą skorzystać małżeństwa, pary hetero- i homoseksualne, przyjaciele. Wskazaniem do terapii jest gotowość partnerów do pracy nad relacją i porozumieniem w związku.
Jak wygląda terapia?
Sesje psychoterapii trwają 75 minut. Odbywają się raz w tygodniu lub raz na dwa tygodnie. Pierwsze 2-3 spotkania mają charakter konsultacyjny. Terapeuta przeprowadza wywiady kliniczne i diagnozuje trudności w relacjach między pacjentami. Jeśli zostaje podjęta decyzja o psychoterapii, omawiane są zasady i przebieg terapii. Terapia par uwzględnia zarówno problematykę indywidualną partnerów, jak również czynniki interpersonalne. Pacjenci są zachęcani do swobodnego wyrażania swoich uczuć i omawiania przeżywanych trudności. Oferuję terapię psychodynamiczną, która koncentruje się na analizie nieświadomych tendencji i potrzeb, ujawniających się w relacji z partnerem oraz terapeutą. Konfrontacja z wewnętrznymi konfliktami i mechanizmami funkcjonowania pozwala lepiej zrozumieć siebie i dynamikę związku. W procesie terapeutycznym mogą pojawiać się elementy psychoedukacji, treningu psychologicznego oraz diagnostyki przy użyciu metod projekcyjnych.
Kiedy terapia par nie jest możliwa?
Istnieją sytuacje, w których terapeuta może zaproponować inną formę pomocy niż terapia par. Należą do nich:
- Brak motywacji do zmiany relacji i zachowań (sytuacja, w której partnerzy obwiniają całkowicie drugą osobę, nie mają gotowości do konfrontacji z własną problematyką)
- Podjęcie decyzji o rozwodzie (wówczas adekwatną formą pomocy są mediacje)
- Stosowanie przemocy
- Problemy z uzależnieniem
- Zaburzenia psychiczne u jednego lub obojga małżonków (nasilone objawy wymagające pomocy lekarskiej)
- Utrzymujące się zaangażowanie jednego z partnerów w związek pozamałżeński
Psychoseksualna terapia par
Pary, mające trudności w sferze intymnej mogą także skorzystać z pomocy psychologiczno-seksuologicznej. Terapia koncentruje się wówczas na problemach dotyczących zdrowia seksualnego. Podobnie jak w przypadku pozostałych form pomocy, wymagana jest wcześniejsza kwalifikacja do terapii (konsultacje, w trakcie których para i terapeuta określają, jaki sposób pracy terapeutycznej będzie najlepszy).